Παναγιά μου! (Φτάνει μιὰ μόνο φορὰ νὰ τὸ πεῖς;)

Κανόνες παρακλητικοὶ ἀκούγονται ὁλοένα.

Μὲ ἐλέησον καὶ στεναγμοὺς εἶναι ἀναδεμένα!

Δέσποινα Κουκουζέλισσα σῶζε δεινῶν παντοίων!

Δεῖξε στὸν Κύριο νὰ δεῖ πηγές μας τῶν δακρύων!

…Μετὰ τὴν προσκύνηση τῶν τιμίων Λειψάνων, ὅλοι Μοναχοὶ καὶ Λαϊκοί, στεκόμαστε ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Οἰκονόμισσα.

Ἐννέα ἀσημοκάντηλα ρίχνουν τὸ ἑσπερινό τους φῶς στὶς ἱκετευτικὲς φωνές μας, ποὺ ψέλνουν τὸν Ἀγγελικὸ ὕμνο στὴν Παναμώμητον Δέσποινα τοῦ κόσμου. Ἐδῶ ἀκούγονται οἱ τελευταῖες λέξεις τῆς ἡμέρας στὸ καθολικό… τὰ παράπονα καὶ οἱ εὐχαριστίες, τὰ αἰτήματα καὶ οἱ ἐλπίδες νὰ οἰκονομήσει ἡ Παναγιά, μέσα στοῦ Ἄξιον Ἐστὶ τὸ μεγαλυνάρι τὸ ὄντως Θεομητορικό.

Ὅλοι περνοῦν ἀπὸ τὸν Ἅγιο γιὰ μιὰ τελευταία ἐπίσκεψη, ἕναν ὕστατο πρὶν τὴν νύχτα χαιρετισμό. Βγαίνοντας, ἕνας νεαρὸς Μοναχός μᾶς προέτρεψε νὰ κατευθυνθοῦμε πρὸς τὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Κουκουζέλη! Ἐκεῖ, κάθε ἀπόγευμα ψέλνεται παράκληση μπροστὰ στὴν Κουκουζέλισσα. Πάλι Παράκληση; ἀπορεῖ ἕνας ἀδελφὸς ποὺ πρωτοέρχεται στὸ Ὄρος …

Μόλις τώρα δὲν κάναμε; Δίπλα…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 200 επιπλέον λέξεις