Monthly Archives: Μαΐου 2022
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Ο Εσταυρωμένος βασιλιάς του Γένους.
Επιμέλεια κειμένου: πρωτοπρεσβύτερος Δημητριος Αθανασίου -εκπαιδευτικός (χημικός).
Το χρονόμετρο της ιστορίας έπαυσε να χρονομετρά το κλέος της Αγίας Ρωμαϊκής (όχι της λεγόμενης Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας κατά τις μεσημβρινές «Μεγάλες Ώρες» της αποφράδος ημέρας Τρίτης, της 29ης Μαΐου του 1453, όταν «απ’ άκρου εις άκρον ακούστηκε η σπαραξικάρδια ιαχή, «εάλω η Πόλις».
«Ο Μυρίπνοος μήνας Μάιος και το αυτοκρατορικό όνομα Κωνσταντίνος εσφράγισαν ανεξίτηλα στο διάβα των αιώνων την ιστορία της Παναγιοσκεπάστου Θεοτοκουπόλεως Κωνσταντινουπόλεως.
Ήταν 11 Μαΐου του 330 μ.Χ., ημέρα μνήμης του μαρτυρίου του Αγίου Μωκίου, ο οποίος ήταν ο πολιούχος του αρχαίου Βυζαντίου, όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος εγκαινίασε την «Νέα Ρώμη», την Κωνσταντινούπολη, ως τη νέα πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ήταν 29η και πάλι του μυρίπνοου μηνός Μαΐου του 1453 μ.Χ. και επί των ημερών της Βασιλείας του μεγαλομάρτυρος «Ελέω Θεού πιστού Σεβαστοκράτορος των Ρωμιών Κωνσταντίνου ΙΑ’ του Παλαιολόγου» όταν «εάλω η Πόλις και επάρθεν η Ρωμανία», κατά την ημέρα της…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.882 επιπλέον λέξεις
Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος (1404-1453): Στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού….
γράφει οΚωνσταντίνος ΛινάρδοςΟ Κωνσταντίνος Παλαιολόγος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη τον Φεβρουάριο του 1404.Ήταν το όγδοο από ταδέκα παιδιά(τα τέσσερα πέθαναν πρόωρα) του Αυτοκράτορα Μανουήλ και της Σέρβας συζύγου του Ελένης Δραγάτση.Σύμφωνα με τα έθιμα, εψάλη το « Βασιλίκιον «, ενώ στην ανακτορική φρουρά μοιράστηκε θερμόμελο.
Ο Κωνσταντίνος στα παιδικά του χρόνια, φαίνεται ότι έμεινε στην Κωνσταντινούπολη, λαμβάνοντας παιδεία που άρμοζε σε βασιλοπαίδι με βασικό παιδαγωγό θείο του Γεωργίου Φραντζή. Το γεγονός αυτό τους έφερε κοντά και ο λίγο μεγαλύτερος Φραντζής (1401), έμελλε να γίνει ο πλέον πιστός και έμπιστος άνθρωπος του.
Σύμφωνα με μαρτυρία τουCiriakoPizzicoli, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος (την χρονιά της στέψης του το 1449) ήταν ωραίος, ψηλός, αθλητικός, με στρογγυλό καστανό γενάκι και γκρίζα μαλλιά, γεμάτος ευγένεια και καλοσύνη.(Χρήστου Ζαλοκώστα – Κωνσταντίνος Παλαιολόγος).Από νεαρή ηλικία, ο πατέρας του Αυτοκράτορας Μανουήλ, (τηρώντας πάντα τις ισορροπίες) , έδειξε να τον εμπιστεύεται, παραχωρώντας του τις εναπομείνασες πόλεις στα παράλια της Μαύρης…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 4.602 επιπλέον λέξεις
ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ Ως Μόρφωμα του Αντικανονικού και Αντορθόδοξου Εθνοφυλετισμού
Το πρόβλημα της κυριότητος των εδαφών της Μακεδονίας στο ιστορικό πλαίσιο της ψυχορραγούσας Οθωμανικής αυτοκρατορίας -αυτό είναι το λεγόμενο Μακεδονικό Ζήτημα- εξεκίνησε στο β΄ μισό του 19ου αιώνος ως διαφορά μεταξύ της Ελλάδος και της νεοσύστατης και άκρως εθνικιστικής βουλγαρικής ηγεμονίας. Το πρόβλημα τούτο περιεπλέχθη ακόμη περισσότερο το έτος 1878, όταν η Ρωσία επέβαλε στην υψηλή πύλη τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, σύμφωνα με την οποία οριοθετείτο για πρώτη φορά εκτεταμένο βουλγαρικό κράτος, που περιελάμβανε όλη την Μακεδονία, πλην των υποδιοικήσεων Θεσσαλονίκης, Πιερίας και Χαλκιδικής. Στην συνέχεια, βέβαια, με το Συνέδριο του Βερολίνου στα μέσα του 1878, ανετράπησαν τα μεγαλοβουλγαρικά σχέδια για τα εδάφη της Μακεδονίας.
Το λεγόμενο Μακεδονικό ζήτημα κυοφόρησε τους εθνικούς και τους εκκλησιαστικούς-θρησκευτικούς ανταγωνισμούς μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων, αλλά και μεταξύ πατριαρχικών και σχισματικών εξαρχικών, σε σημείο μάλιστα που ο όρος «Πατριαρχικός» ήταν ταυτόσημος με τον όρο «Έλλην», ενώ ο όρος «Εξαρχικός» με τον όρο «Βούλγαρος». Ταύτα…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 2.022 επιπλέον λέξεις
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ (ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ)
Μέ τήν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων ὁ ἄνθρωπος ἐκδιώχθηκε ἀπό τόν Παράδεισο καί ἔγινε πάλι γῆ καί χῶμα, ἀπό τό ὁποῖο ἐπλάσθηκε. Σήμερα ὁ Χριστός, μέ τό θαῦμα πού ἀκούσαμε , πλάθοντας ἀπό πηλό καί σάλιο (ἄκτιστη ἐνέργεια), καινούρια μάτια, κράζει δυνατά γιά νά ἀκούσει ὁ κάθε ἄνθρωπος τά ἑξῆς: Δέν θέλω νά εἶσαι γῆ, πεσμένος αἰώνια, ἀλλά ζητῶ ἀπό σένα νά ἔλθεις ξανά στόν οὐρανό. Νά δεῖς τήν άγαθότητά μου, ὥστε ὁδηγώντας σε φωτεινόν, ἄρτιον πρός τά ἄνω νά παραμείνεις ἐκεῖ, στόν Παράδεισο, αἰώνια. Φεύγα ἀπό τόν τόπο τοῦ ξεπεσμοῦ, τοῦ πόνου καί τῆς ὀδύνης.
Ἀπομακρύνσου καί μετακόμισε στόν οὐρανό ὑγιής, γι’ αὐτό σοῦ δίνω τό φῶς, τά μάτια ἀπό χῶμα, ὥστε νά θυμηθεῖς ὅτι ἐγώ εἶμαι ὁ Πλάστης ἐξ ἀρχῆς, μέ τόν Πατέρα καί τόν Παράκλητο. Κήρυξε σέ ὅλους καί ὁμολόγησε ὅτι τό πολίτευμα εἶναι πλέον στόν οὐρανό καθώς καί ἡ πατρίδα σου. Συνεπῶς ἐκεῖ δέν μπορεῖ ὁ Σατανᾶς…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 430 επιπλέον λέξεις
Kυριακή του Τυφλού
Στην Παναγιά την Εικονίστρια
Του Βασίλη Χαραλάμπους
________________
Πάνε πέντε αιώνες τώρα
εκεί ανάμεσα στα πευκοκλάδια
στην ολοπράσινη Σκιαθίτικη ομορφάδα
όπου της Παναγιάς η Άγια Εικόνα εφανερώθη.
Κι ανεμίδι το στόρημα
από τον γερο-παππού για τα χρόνια εκείνα
που ο γέρων ασκητής Συμεών
φως ουράνιον είδε
καταμεσίς στα πευκόκλαδα.
Κι εκεί στο ερημητήριον
την Άγια Εικόνα φύλαγε
ίσαμε της Μεγαλόχαρης το μοναστήρι να κτιστεί.
Κι από τότε η ολόχρυση της Παναγιάς η Εικόνα
καταφυγή και παρηγοριά εγίνη
στις έγνοιες από της ζωής το διάβα.
«Εικών Αστρία» την είπανε
η θείον φως αυγάζουσα
θυμητάρι για να’ναι
για το υπερκόσμιον εκείνο θείον φως.
Να καλοστρατίζει στ’ άλλο σκοτείνιασμα
της Παναγιάς η Άγια Εικόνα
τους διαβάτες της ζωής.
Πρωτοφεγγιά’ναι τ’ ολόχρυσον
της Εικονίστριας Παναγιάς
στους πίστει προστρέχοντας.
Εξελίξεις στην ψευδομακεδονική Εκκλησία των Σκοπίων.
Είναι η Εκκλησία των Σκοπιανών συνέχεια της βυζαντινής Αρχιεπισκοπής Αχρίδος;
——————————————————————————–
Ο ισχυρισμός των Σκοπιανών ιστορικών ότι η Εκκλησία τους αποτελεί συνέχεια της βυζαντινής Αρχιεπισκοπής Αχρίδος στερείται ιστορικών και νομοκανονικών ερεισμάτων για τους εξής λόγους:
1. Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος δεν υπήρξε ποτέ μα ποτέ Εθνική Εκκλησία, αφού δέν ταυτίστηκε ποτέ με την πολιτική υπόσταση κανενός Σλαβικού Κράτους, κι αυτό διαχρονικά.
2. Δεν έγινε ούτε ήταν ποτέ Αυτοκέφαλη Εκκλησία, αφού Δεν ιδρύθηκε με Απόφαση Εκκλησιαστικής Συνόδου, αλλά με απλή Αυτοκρατορική εντολή, η οποία δεν επικυρώθηκε ποτέ από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά αναγνωρίσθηκε ως de facto για λόγους διευκόλυνσης.
3. Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδος δέν είχε ποτέ την ονομασία «Μακεδονική», αφού ποτέ δεν είχε Μακεδονικό χαρακτήρα. Το ποίμνιό της ήταν πάντοτε μεικτό. Δηλαδή: Ελληνικό, Σερβικό, Βουλγαρικό (κυρίως από τους τελευταίους αυτους από τους οποίους αυτοδημιουργήθηκαν οι αυτό/αποκαλούμενοι σλαβο/μακεδόνες).
4. Επιπλέον όπως προκύπτει από τους εκκλησιαστικούς Τίτλους και τις υπογραφές των Αρχιεπισκόπων της Αχρίδος, όλοι τους, πλήν του νύν κ. Ιωάννου, ήταν Έλληνες καί…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 234 επιπλέον λέξεις
Οι Οικουμενιστικές αντιλήψεις του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος Ιωάννη
Θεολογική κριτική σε διδακτορική διατριβή Ιεράρχου
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 12η Απριλίου 2021
ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΕ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΙΕΡΑΡΧΟΥ
Εισαγωγικά
Στην σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη εποχή μας πολύς λόγος γίνεται για την εκκλησιαστική ενότητα. Οι εδώ και πολλές δεκαετίες αρξάμενοι και μέχρι σήμερα συνεχιζόμενοι Θεολογικοί Διάλογοι μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των Ετεροδόξων, (Ρωμαιοκαθολικών, Αντιχαλκηδονίων, Λουθηρανών, Αγγλικανών κ.α.), δείχνει ακριβώς πόσο επιτακτικό θεωρήθηκε το αίτημα της αποκαταστάσεως της ενότητος των χριστιανών, ιδιαίτερα από του 20ου αιώνος και εντεύθεν. Στη «Σύνοδο της Κρήτης» (2016), κατά κόρον διατυμπανίστηκε από πολλούς, Προκαθημένους και μη, κατά την διεξαγωγή των εργασιών της, ότι ο κύριος σκοπός της συγκλήσεώς της είναι να «διατρανωθεί η ενότητα της Ορθοδοξίας». Το γνωστό Ουκρανικό Αυτοκέφαλο, το οποίο ταλανίζει την παγκόσμια Ορθοδοξία εδώ και τρία περίπου χρόνια, έφερε και πάλι στην σύγχρονη εκκλησιαστική επικαιρότητα το δράμα των διασπάσεων και διαιρέσεων μεταξύ τοπικών Εκκλησιών και…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 8.796 επιπλέον λέξεις
ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ 