Ὁ Ἁρματωλός.
Ἀνύμφευτε Θεόνυμφε, οὐρανοῦ γῆς Κυρία, σῶσόν με τὸν ταλαίπωρον, Θεοῦ Μῆτερ Μαρία.
Ἡ Θεοτόκος.
Βεβαία ἤθελες σωθῇ, εἰ μὲν μετανοήσῃς, εἰ δὲ μὴ εἰς τὴν κόλασιν, θέλεις νὰ καταντήσῃς.
Ὁ Ἁρματωλός.Γνωρίζεις Παναγία μου, πόσον Σὲ ἀγαποῦσα,μὲ πόθον καὶ εὐλάβειαν, πόσον σ’ ἐπροσκυνοῦσα.
Ἡ Θεοτόκος.Δὲν σῶζει ἡ εὐλάβεια, καὶ ἡ ἀγάπη στεῖραν,χωρὶς τὰ ἔργα τὰ καλά, ψυχῆς τὴν ἰατρεῖαν.
Ὁ Ἁρματωλός.Ἐλέησόν με κράζω Σοι, κατὰ τὸ ἔλεός Σου,εὔσπλαγχνὸς πολυέλεος, εἶναι γὰρ ὁ Υἱός Σου.
Ἡ Θεοτόκος. Ζητεῖς πρᾶγμα ἀδύνατον, εἶναι γὰρ ὁ Υἱός μου, εὔσπλαγχνὸς πλὴν καὶ δίκαιος, ὑπάρχει ὁ Θεός μου.
Ὁ Ἁρματωλός.Ἠθέλησα πολλαῖς φοραῖς, ἵνα μετανοήσω,ὁ κόσμος δὲν εἶναι γλυκύς, καὶ σύρνομαι ὀπίσω.
Ἡ Θεοτόκος.Θέλησε, ἀποφάσισε, τὴν γνώμην σὺ βιάζεις,τὴν Βασιλείαν Οὐρανῶν, οἱ βιασταὶ ἁρπάζουν.
Ὁ Ἁρματωλός.Ἱλάσθητί μοι Δέσποινα, εἰς Σὲ μόνην ἐλπίζω,μετὰ Θεὸν ὁ ἄθλιος, ἐκ μήτρας Σὲ γνωρίζω.
Ἡ Θεοτόκος.Καλὴ εἶναι καὶ ἡ ἐλπίς, καὶ σῶνει τὴν ψυχήν σου,καὶ ἔργα ὅμως πρόσθεσε, καλὰ εἰς τὴν ζωήν σου.
Ὁ Ἁρματωλός.Λύτρωσαί με πανάχραντε, πυρὸς τοῦ αἰωνίου,ἐσὺ γὰρ θέλεις δύνασαι, ὡς Μήτηρ τοῦ Κυρίου.
Ἡ Θεοτόκος.Μὴ μ’ ἐνοχλεῖς ταλαίπωρε, μὲ τὴν πολυλογίαν,εἰς ἄνθρωπον ἁμαρτωλόν, δὲν δίδω εὐλογίαν.
Ὁ Ἁρματωλός.Νινευΐτας ὁ Κύριος ἔσωσε, καὶ τὴν πόρνην,σῶσον κᾀμὲ Κυρία μου, κράζω ὡς τὸν τελώνην.
Ἡ Θεοτόκος.Ξύπνησε ἀπ’ τὰ κακά, κάνε ἐλεημοσύνη,καὶ θέλει σώσει καὶ ἐσέ, Θεοῦ ἡ καλοσύνη.
Ὁ Ἁρματωλός.Ὅλας τὰς ἁμαρτίας μου συγχώρησον Κυρία,ἔχεις γὰρ ἐπακούοντα, τὸν Θεὸν Παναγία
Ἡ Θεοτόκος.Πολλὰ καλὰ συγχώρησιν, δίδει ἁμαρτημάτων,ὁ Κύριός μου πλὴν ζητεῖ, ἀποχὴν τῶν πταισμάτων.
Ὁ Ἁρματωλός.Ῥεῖθρα θερμῶν δακρύων μου, μὴ ἀποσιωπήσῃς,μετανοοῦντα δοῦλόν Σου, δέξαι μὴ μὲ ἀφήσῃς.
Ἡ Θεοτόκος.Σὲ δέχομαι ἐπήκουσα, τὴν παρακάλεσίν σου,πρόσεχε ὅμως μὴ στραφῇς, ἀπ’ τὴν ὑπόσχεσίν σου.
Ὁ Ἁρματωλός.Τὴν χάριν Σου Κυρία μου, φθέγγομαι καὶ οὐ κρύπτω,εὐχαριστῶ, εὐχαριστῶ, εἰς τοὺς πόδας Σου πίπτω.
Ἡ Θεοτόκος.Ὕμνησον, εὐχαρίστησον, Θεὸν τὸν Λυτρωτήν σου,καὶ δούλευε καὶ λάτρευε, Αὐτὸν τὸν Ποιητήν σου.
Ὁ Ἁρματωλός.Φωνὰς τὰς εὐχαριστικάς, Θεῷ καὶ Σὺ Κυρία,ἀναπέμπω ἑκάστοτε, Θεοτόκε Μαρία.
Ἡ Θεοτόκος πρὸς τὸν Χριστόν.Χάριν τὴν Σὴν κατάπεμψον, παμφίλτατε Υἱέ μου,
τούτῳ μετανοοῦντί Σοι, φιλάνθρωπε Θεέ μου.
Ὁ Ἁρματωλός.Ψάλλω κηρύττω καὶ λαλῶ, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας,τὴν δόξαν Σου Θεόνυμφε, καὶ τὰς εὐεργεσίας.
Ὦ κόσμε τετραπέρατε, ἄλλος δὲν σὲ φυλάττει,εἰμὴ Παρθένος ἐκ Θεοὺ, αὐτῶν τῷ κράττει.
